-
1 człowiek
Ⅰ m (V człowieku a. człowiecze) 1. (G pl ludzi, Ipl ludźmi) (istota ludzka) person, human (being)- co z niego za dziwny człowiek what a strange person he is- była dobrym człowiekiem she was a good person- na świecie żyje ponad pięć miliardów ludzi there are over five thousand million people in the world- na plaży leżało dwoje ludzi two people were lying on the beach- łabędzie przyzwyczaiły się do ludzi the swans have grown accustomed to people- Konstytucja gwarantuje przestrzeganie praw człowieka the Constitution guarantees the observance of human rights- owszem, grzeszymy, w końcu jesteśmy tylko ludźmi we sin, it’s true – after all we’re only human- nie jesteś godny miana człowieka you don’t deserve to be called human- człowiek pierwotny/cywilizowany primitive/civilized man- człowiek z ulicy the (ordinary) man in the street- święto ludzi pracy a workers’ holiday2. (G pl ludzi, Ipl ludźmi) (mężczyzna) man- stary/starszy człowiek an old/elderly man- dwóch ludzi wniosło szafę na drugie piętro two men carried the wardrobe up to the second floor- młody człowieku, ustąp miejsca give up your seat, young man, will you?3. (G pl ludzi, Ipl ludźmi) (wartościowa jednostka) man, decent person- być (prawdziwym) człowiekiem to be a (really) decent person- wyrosnąć na człowieka to grow up to be a decent person- okazać się a. pokazać się człowiekiem to prove to be a. show oneself to be a decent person- wyjść na ludzi to do well (for oneself a. in life)- zrobić z kogoś człowieka to make a man (out) of sb- wojsko zrobi z niego człowieka the army will make a man (out) of him- pokierować a. wykierować a. wyprowadzić kogoś na człowieka a. na ludzi to bring sb up to be a decent person- matka wychowała nas na ludzi mother brought us up well- będą z niego/niej ludzie he/she’ll do well in life- wielki człowiek a great man4. (G pl ludzi, Ipl ludźmi) (osoba zaufana) pot. man- znał wielu ludzi prezydenta he knew many of the president’s people a. men a. aides- zostaw ją, to nasz człowiek leave her alone, she’s one of us5. (G pl ludzi, Ipl ludźmi) pot. (pracownik) man, worker- musieliśmy wziąć paru ludzi, sami nie dawaliśmy rady we had to hire some men: we couldn’t manage on our own- przyjął człowieka do pomocy he hired a worker to help him6. sgt pot. (o sobie) you, one; (do kogoś) man- człowiek cały dzień haruje, i po co? you work like the clappers all day, and what for?- człowiek całe życie się uczy you never stop learning (in this life)- człowieku, zastanów się, co to ma być? come on, man, what are you playing at?- wytrawny rum, człowieku, co za smak dry rum, mate, there’s nothing like itⅡ ludzie plt 1. (opinia publiczna) people- ludzie mówią, że jest bardzo bogaty they a. people say he’s very rich- nie zależało mu, co ludzie powiedzą he didn’t care what people would say- na czułości nie wypada sobie pozwalać przy ludziach you shouldn’t show affection in public- u nas w firmie ludzie nie lubią żadnych zmian the people in our company don’t like change- ludzie nie pójdą na to, będzie strajk the workers/men won’t agree to that – there’ll be a strike- □ biały człowiek Antrop. Caucasian- człowiek jaskiniowy Antrop. caveman- człowiek kopalny Antrop. fossil man- człowiek neandertalski Antrop. Neanderthal (man)- człowiek śniegu (the) yeti, (the) Abominable Snowman■ człowiek czynu a man/woman of action- człowiek gór a highlander- człowiek honoru a man of honour- człowiek interesu a man of business, a business person- człowiek lasu a woodsman- człowiek renesansu a Renaissance man- człowiek z głową a smart one pot.- człowiek z krwi i kości (only) flesh and blood- ogarnij się trochę i umaluj, żebyś była podobna do ludzi tidy yourself up a bit and put some make-up on, so you look halfway human- ksiądz też człowiek, może zgrzeszyć priests are human too, and occasionally they sin- robić coś jak człowiek pot. to do sth properly- nareszcie wyspałam się jak człowiek I’ve finally had a proper night’s sleep- zachowuj się jak człowiek behave yourself (properly); try and act like a human being pot.* * *human being; ( mężczyzna) man ( bezosobowo)człowiek nie wie, co robić — one doesn't lub you don't know what to do
szary człowiek — (przen) man in the street, ordinary man
* * *mp1. antrop. human being ( Homo sapiens); człowiek pierwotny primitive man; człowiek jaskiniowy cave man; człowiek neandertalski Neanderthal man; człowiek epoki bronzu Bronze man; biały człowiek white man.2. (= osoba) person, individual; swój człowiek friend, my/our man; szary człowiek the man in the street; zwykły człowiek everyman; człowiek bez znaczenia nobody, nonentity; człowiek z ludu man of the people; dobry człowiek good person; święty człowiek holy man, man of God; człowiek gruboskórny thick-skinned person; człowiek interesu businessman; człowiek bezwartościowy no-good; człowiek czynu man of action, doer; człowiek sukcesu achiever, hot shot; człowiek śniegu Abominable Snowman, Yeti; człowiek starej daty mossback; człowiek-orkiestra one-man band; człowiek z krwi i kości flesh and blood; błąd człowieka human error; prawa człowieka human rights; upadek człowieka the Fall of Man; ani się człowiek obejrzy before one knows; być człowiekiem be human; jestem człowiekiem i nic, co ludzkie, nie jest mi obce I am a human l. man and nothing that's human can be l. is alien to me; człowiek strzela, Pan Bóg kule nosi man proposes, God disposes; człowiek uczy się przez całe życie you never stop learning, live and learn; góra z górą się nie zejdzie, ale człowiek z człowiekiem tak friends may meet but mountains never greet; niewłaściwy człowiek na niewłaściwym miejscu a round peg in a square hole; okazać się człowiekiem prove human; człowieku nie irytuj się don't get irritated; człowiek boże igrzysko man, the plaything of God; nie ma ludzi niezastąpionych nobody is irreplaceable; nie samym chlebem człowiek żyje man does not live on bread alone; człowiek człowiekowi wilkiem man is a wolf to (his fellow-)man, one man preys on another.3. pot. (= ja, każdy, ktokolwiek) one, you; nie dadzą człowiekowi spokoju they won't let a fellow be.4. (= dorosły) adult, grown-up.5. pot. (= robotnik, pracownik) worker; nająć człowieka do kopania studni hire a worker l. sb to dig a well.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > człowiek
-
2 honory
pl* * *pl.Gen. -ów (= wyrazy czci) honors; (= pozdrowienie wojskowe, salut) military honors, salute; oddawać komuś honory salute sb; pełnić honory domu do the honors; przyjmować kogoś z honorami receive sb with full honors; przyjmować honory ( o dostojniku) take the salute.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > honory
-
3 honorowy
adj(człowiek: mający poczucie honoru) honourable (BRIT), honorable (US), (członek, konsul, gość) honorary; (bramka, punkt) SPORT face-savinghonorowe miejsce — seat of honour (BRIT) lub honor (US)
kompania honorowa — guard of honour (BRIT) lub honor (US)
runda honorowa — lap of honour (BRIT) lub honor (US)
* * *a.( o człowieku) honorable; (o długu, warunkach, tytule) honorary; (= bez wynagrodzenia, dobrowolny) honorary, voluntary; bramka honorowa sport face-saver; gość honorowy guest of honor; honorowy obywatel miasta freeman of the city; kompania honorowa wojsk. guard of honor; runda honorowa sport victory lap, lap of honor; sąd honorowy court of honor; sprawa honorowa affair of honor.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > honorowy
-
4 cz|eść
Ⅰ f sgt (G czci) 1. (szacunek) reverence książk., veneration książk.- mieć kogoś/coś w wielkiej czci to hold sb/sth in great veneration- otaczać kogoś czcią to venerate sb książk.- oddawać komuś cześć to worship a. adore sb- opisywano go w książkach z czcią i podziwem he was described in books with reverence and awe- cześć bohaterom may the names of these heroes live on- na cześć a. ku czci kogoś/czegoś in honour of sb/sth, in sb’s/sth’s honour- wznieśli toast na cześć gościa they drank a toast in honour of the guest- pomnik ku czci powstańców a monument in honour of the insurgents2. (uwielbienie) worship, adoration- ucałować z czcią medalik to kiss a medallion in adoration- otaczać czcią świętego to venerate a saint książk.- religia ich polega na czci sił nadprzyrodzonych their religion is based on the worship of supernatural powers- oddawali królowi cześć boską they worshipped the king as a god3. książk. (honor) virtue, honour GB, honor US- kobieta broniła swej czci the woman defended her virtue- jest bardzo wrażliwy na punkcie czci i honoru he’s very sensitive about virtue and honour- człowiek bez czci i wiarypot. a man (totally) without scruple- odsądzać kogoś od czci i wiary pot. to call sb every name under the sun pot.Ⅱ inter. (na powitanie) hello!; hi! pot.; (na pożegnanie) bye! pot., cheers! GB pot.- cześć, co słychać? hi, what’s new?- cześć (wam), chłopaki, do jutra bye, guys, see you tomorrow■ cześć jego/jej/ich pamięci may he/she/they rest in peace- cześć pracy! pot., żart. hello!, hi! pot.- i cześć pot. and that’s that- tak postanowiłem i cześć that’s what I’ve decided and that’s that a. all there is to it- powiesz im byle co i cześć just tell them anythingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > cz|eść
-
5 krz|ta
f sgt ani krzty not a speck a. a whit- nie miała ani krzty soli she didn’t have even a speck of salt- to człowiek bez krzty honoru he’s totally devoid of honourThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > krz|ta
-
6 wyp|rać
pf — wyp|ierać2 impf (wypiorę — wypieram) Ⅰ vt 1. (oczyścić) to wash [obrus, ubranie] 2. przen., książk. (pozbawić) człowiek wyprany z honoru/dumy a man bereft a. devoid of honour/pride książk. Ⅱ wyprać się — wypierać się to be washed- plamy z atramentu trudno się wypierają ink stains are hard to wash outThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyp|rać
См. также в других словарях:
człowiek — 1. Człowiek bez charakteru «człowiek o słabej woli»: Po każdym niespełnieniu wracałem do domu, przekonany, że jestem człowiekiem bez charakteru. S. Mrożek, Opowiadania II. 2. Człowiek bez jutra «człowiek niemający perspektyw, szans osiągnięcia… … Słownik frazeologiczny
honor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. honororze, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dobra reputacja, dobre imię, poczucie dumy i godności osobistej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poczucie honoru. Człowiek honoru.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
honor — 1. Unieść się, ująć się honorem «czując się urażonym w swej godności, postąpić tak, jak wskazuje honor, ambicja, a nie rozsądek»: (...) nie chciała być ciężarem w domu, gdzie nazywano ją darmozjadem, uniosła się honorem i uciekła (...). H.… … Słownik frazeologiczny
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
ludzie — 1. Będą z kogoś ludzie a) «ktoś się stanie porządnym człowiekiem»: Nie zbłądziłeś? – spytał. – Owszem, ale uratowała mnie Hatora. – Nie łże – będą z niego ludzie! – rzekł Pantera. M. Rodziewiczówna, Lato. b) «ktoś zdobędzie wykształcenie, wysokie … Słownik frazeologiczny
honorowy — honorowywi 1. «mający poczucie honoru, godności osobistej» Honorowy człowiek. 2. «zgodny z honorem, nie urażający czyjegoś honoru» Pokój zawarty na honorowych warunkach. ∆ Sąd honorowy «sąd złożony z osób powołanych przez strony lub na mocy… … Słownik języka polskiego
cześć — ż V, DCMs. czci, blm 1. «szacunek, poważanie, poszanowanie, uznanie; kult, uwielbienie» Postawa pełna czci. Mieć kogoś, coś w wielkiej czci. Otaczać kogoś, coś czcią. Ucałować coś ze czcią. Żywić dla kogoś cześć. ◊ Cześć komuś, czemuś «skrót… … Słownik języka polskiego
honorowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, honorowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odznaczający się poczuciem honoru, godnością osobistą, przestrzegający zasad honoru : {{/stl 7}}{{stl 10}}Honorowy człowiek, mężczyzna.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytrzeć — dk XI, wytrzećtrę, wytrzećtrzesz, wytrzećtrzyj, wytrzećtarł, wytrzećtarty, wytrzećtarłszy wycierać ndk I, wytrzećam, wytrzećasz, wytrzećają, wytrzećaj, wytrzećał, wytrzećany 1. «trąc po powierzchni czegoś osuszyć coś, oczyścić coś z czegoś;… … Słownik języka polskiego
krzta — ż IV, CMs. krzcie, blm daw.«bardzo mała ilość czego, odrobina» dziś tylko w wyrażeniu: Ani krzty, bez krzty. Nie miała ani krzty soli. To człowiek bez krzty honoru … Słownik języka polskiego
wiara — ż IV, CMs. wierze; lm D. wiar 1. blm «przeświadczenie, przekonanie, pewność, że coś jest prawdą, że coś jest słuszne; ufność, że coś się spełni, wierzenie w coś» Wiara w ideały, w słuszność jakiejś sprawy. Wiara we własne siły. Przywracać komuś… … Słownik języka polskiego